Είναι μια φράση που ήδη έχει βρει περίοπτη θέση στα βιβλία
Είναι μια φράση που ήδη έχει βρει περίοπτη θέση στα βιβλία της ευρωπαϊκής, αλλά και της… τραπεζικής ιστορίας. Ήταν καλοκαίρι του 2012, εν τω μέσω της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης όταν η ιταλική οικονομία κλυδωνιζόταν και μπήκε στο στόχαστρο των «αγορών». Ο φόβος ότι ο «μεγάλος ασθενής του Νότου» δεν θα μπορούσε να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της κορυφώθηκε.
ΕΕ – Τραμπ: Αντίστροφη μέτρηση στην Ευρώπη και φόβοι για βαρύ πλήγμα από τις ΗΠΑ
Ο Ιταλός Μάριο Ντράγκι, που τότε μετρούσε μερικούς μήνες μόνο στην θέση του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είχε πει το ιστορικό «whatever it takes» και μάλιστα από το Λονδίνο όπου είχε τύχει να βρεθεί εκείνες τις κρίσιμες μέρες. Δεσμευόταν δηλαδή να κάνει «οτιδήποτε χρειαστεί» για να προστατεύσει το ευρώ. Ήταν μια δήλωση-προειδοποίηση προς τους κερδοσκόπους, αλλά και μια σημαντική πολιτική παρακαταθήκη που δεν προκάλεσε λίγες αντιδράσεις αφού πολλοί τον κατηγόρησαν ότι είχε υπερβεί τις αρμοδιότητές του.
«Δανειστής Εσχάτης Ανάγκης»
Η ΕΚΤ αυτοπροσδιορίστηκε έτσι ως «Δανειστής Εσχάτης Ανάγκης» για να αποτρέψει τον αποκλεισμό της Ιταλίας από τις διεθνείς χρηματαγορές και τα χειρότερα αποτράπηκαν. Ο Μισέλ Μπαρνιέ, ένας πολιτικός με μακρά θητεία στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία φυσικά και τα γνώριζε όλα αυτά, όταν λίγο πριν την καταψήφιση του προϋπολογισμού της ατυχούς κυβέρνησής του των λίγων εβδομάδων, ζωγράφιζε με τα
Content Original Link:
Read Full article form Original Source OIKONOMIKOS TAXYDROMOS
" target="_blank">Read Full article form Original Source OIKONOMIKOS TAXYDROMOS
